بالاخره یه جوری تونستم با خانواده مادرم بیام مسافرت
مورچه نیومد چون پول نداشت
اینام با من گفتن همه چی می بریم که خرید نکنیم و ارزون در بیاد
خب الان که وسط مسافرتم میبینم چه بی خود هست با اینکه ناشکر نیستم
اما خب وقتی نتونستی بری یه رستوران غذای محلی شهر اینا رو بخوری
بری تو بازار چهار تا خرید کنی پس مسافرت به چه دردی میخورهد
اومدیم درخت تماشا کنیم
با خودشون کلی تن ماهی و برنج آوردن اینجا تن ماهی میخوریم با املت
خدا یکی از اینا رو دست به جیب کن ببره یه غذا از این خوشمزه ها بخره
گاش پول داشتم همشون رو مهمون میکردم
مورچه تو تاوان کدوم گناه من هستی ؟
خدا بخاطر کدوم گناه تو رو انداخت به جون من ؟
دل کی رو شکستم یا چکار کروم که باید با زندگی پرچالش و سخت با تو جوونی م هدر بره؟
یه روز احساس نکردم تو شوهر هستی حتی یه روز
همش در حال نقشه و زرنگ بازی و کلک و نمایش هستی
فکر میکنی من نمیفهمم
تمام حرفای دروغ فیلم هایی که بازی میکنی همه چی رو میفهمم
اما اینکه اعتراض نمیکنم چون میدونم فایده ای نداره
تو غیر قابل تغییر هستی
تو یه ادم پرعقده هستی که تو رویا زندگی میکنی و فکر میکنی همه کلفت و نوکر تو هستن.
یادم نرفته تهمت هایی که بهم میزدی
یادم نرفته در حالی که پول داشتی همش ازم قایم میکردی و تک خوری میکردی یادم نرفته توهینهات رو
صبر کن بالاخره یه روز که قوی بشم
انتقام همه کارت رو میگیرم
ولت میکنم
که بسوزی و آبروت رو همه جا میبرم
هر جایی که کار کردم بهم تهمت زدی و هر جا دیدی پیشرفت هست با زبان تندت نزاشتی پیشرفت کنم یادته بهم تهمت ناموسی میزدی و اونقدر ادامه دادی که دیدم فایده نداره سکوت و شر راه انداختم و گفتم باید ثابت کنی و خانواده ها باید در جریان قرار بگیرند اگه من بی ناموسی کردم دیدی جدی میخام برم به بابات بگم و برم پلیس شکایت کنم .
گفتم فقط دادگاه باید پرینت شماره های منو دربیاره و ثابت به این کار بشه .
نشستی سرجات و لال شدی
اونقدر با دوستات حرفای هرزه زده بودید که باورت نمیشد یه نفر میتونه سالم زندگی کنه و فکر کردی یادم رفته یه روزی میرسه بالاخره انتقام رو ازت میگیرم
دوستان عزیز که گاهی به وبلاگم سر میزنید من کلی پیام دارم که تایید نکردم همه پیشنهاد طلاق دارند برام خواستم بگم برام درباره طلاق پیام نزارید چون شما فقط یه بخشی از زندگی من رو میدونید بخش سختش رو تازه ننوشتم فردای طلاق چکار کنم از چاه میافتم تو چاله
مادرم اینا میخوان برن مسافرت یه نفر جا دارند
خیلی دلم میخواد باهاشون برم
چون به امید مورچه باشی صد سال دیگه م جایی نمیبره
اما میترسم بهشون بگم من میام
اخه اون بار قبلی مادرم پشت سرم گفته بود اگه این بیاد من نمیام
این شوهر داره بدون شوهر کجا بیاد .
الانم میترسم بگم غش و ضعف کنه و نزاره برم باهاشون
باید فکر کنم برم خوش میگذره یا نه
امروز عصر دلم گرفته بود فکر کردم کجا برم جایی پیدا نکردم رفتم قبرستان ..پشت امامزاده ش یه قسمت قدیمی داره که پدر برزگ پدرم خاک شده رفتم گشتم و قبرش رو پیدا کردم و براش فاتحه خوندم .سال ۱۳۵۰ از دنیا رفته بود.خیلی سال بعد من به دنیا اومدم یعنی روح ها متوجه میشن من کی بودم اومدم سرخاکش؟؟؟ دعا کردم و ازش طلب کردم برام دعا کنه یه کار خوب پیدا بشه ....
خاطره مهاجرتشون به شهری که پدرم زندگی کرده رو بنویسم برام جالبه
خیلی خیلی سال توی روستایی که پدربزرگم و جدم زندگی میکردن خشکسالی بوده و کار روستایی ها کساد بوده یکی از پسر عمو های پدربزرگم که اونم حدود سی سال پیش فوت شده تصمیم میگیره از روستا بره دنبال یه لقمه نون و این که میره دیگه پیداش نمیشه اون موقع هم ارتباط تلفنی و اینا نبوده و دیگه دو سال بی خبر بودن ازش مادرش همش می‌اومده پیش بقیه پسر عمو ها و فک و فامیل گریه میکرده پسر من رفته هیچ کس به فکر نیست و کاری کنید اونقدر گریه کرده و بقیه هم که کشاورزی کساد بوده
صحبت میکنند و سه نفر به نمایندگی از بقیه تصمیم میگیرند برن دنبال این فرد فقط یه ادرس یه کاروانسرا ازش داشتن دیگه خونه رو زن و بچه رو می‌سپارند به بقیه و میزنند به جاده با خر و الاغ بعد کلی میرن به کاروانسرا و نشونه میدن اونجا میگن این آدم دو سال هست از اینجا رفته و یه ادرس تو اصفهان میدن دوباره اینا بعد کلی روز و دردسر میرن به اون ادرس به اصفهان اونجام نبوده و میگن فلان موقع رفته از اینجا به فلان شهر دوباره از اونجا میرن به ادرس جدید و پیداش نمیکنند چند تا شهر عوض میکنند تا یه موقع اتفاقی یکی اون پسر عمو رو میشناسه ادرس جدید تو شهر جنوبی بهشون میده اینام دوباره بعد چند روز میرسن ادرس جدید و سراغش رو تو بازار میگیرند و میبینند بله این پسر عموی گم شده اینجا تاجر شده کلی باغ و مزرعه خرید و خان شده و خدم و حشم داره وقتی همدیگه رو میبینند خیلی خوشحال میشه و کلی تحویل میگیره و ازشون میخاد همینجا بمونند و توی باغ و مزرعه کار کنند و اونام که از بی پولی خسته شدن می مونند و فقط یکیشون برمیگرده و بقیه زن و بچه ها رو میاره و کم کم هم بقیه فامیلشون میان اونجا خونه میگیرند کار میکنند و نسل جدید تو شهر جدید به دنیا میاد .دیگه سالها می مونند وقتی جنگ میشه همه برمیگردن به روستاشون
اون چیزی که از علت مهاجرتشون میدونم این هست .
یکی از برنامه هام برا سال جدید قطع ارتباط با خیلی ها هست.
میدونید بخاطر دو تا دلیل شایدم سه تا دلیل
یکی همه دوستای من همیشه اون که وقت و پولش هدر میره من هستم.
همش اونها میان خونه من همش اونها از من کمک میخوان همش اونها از من پول قرضی میخان من وقتی بیمارستان بودم درسته اگه هم میخواست کسی بیاد قبول نمیکردم که با زحمت بیفتن اما اونها هیچ کدوم حتی یادشون نبود که من قرار فلان روز عمل بشم که بخوان سراغی بگیرند بعدن استوری من رو دیدن گفتن عه عمل کردی در حالی که قبلن در جریان بودن .خب این چه دوستی هست که هیچ تلاشی نکردید .
محبت دوستی باید دو طرفه باشه یه طرفه به چه دردی میخوره.
دلیل دوم اینکه الان اوضاع مالیم خرابه خب میایید خونه من از ظهر تا شب من خیلی برام سخت میشه بخوام میوه خوب و غذا درست درمون و سالاد و اینا تهیه کنم .مهمونی یکی دو ساعته خب میتونم یه کاری کنم شام و ناهار
سخته م میشه.بعدشم من حداقلش سال قبلی یه بارم خونه هیچ کدوم نرفتم اما اونها همش اینجا بودن
دلیل سوم خیلی ناراحت میشم میان خونه ازم ایراد هم میگیرند چرا یخچالت اینطوره چرا اون اون طوره چرا در یخچال رو پاک نمیکنی چرا برا شوهرت شام درست نکردی خب وقتم رفت به مهمون داری نتونستم شام درست کنم بعد همش داشت میگفت آدم برا شوهرش باید غذا بپزه تزیین کنه الان شوهرت ناراحت نمیشه غذا نداری خب یکی بهش بگه از ظهر اومدی وقت منو گرفتی من چطوری غذا درست کنم بعدشم تو زندگی من چکار داری فضولی میکنید .
امسال احتمالن باهاشون قطع رابطه کنم حداقل دیگه خونه نیان بریم بیرون