وقتی میرم کوچه مسی سرکار
فروشگاه کسی نباشه
یه صندلی رفتم گذاشتم پشت مانکن های ویترین و از بین مانکن ها کوچه و مغازه های روبرو رو نگاه میکنم رفت و آمد مردم و......یکی از مغازه هایی که
میتونم ببینم یه فروشگاه لباس بزرگه لباس مردانه که یکی از برند های معروف ایران هست .و خود فروشگاه تولیدی داره و خودش لباس ها رو میدوزه .تولیدی بزرگی دارند
همیشه نگاه که میکنم و به این فکر میکنم چه کارایی میکنه که اینقدر موفق شده .
صاحبکار فروشگاهش تقریبا جوون هست.
دقت کردم تو فروشگاه سجاده انداخته داره ته مغازه ش نماز میخوند
تا حالا از نزدیک ادم پولدار ندیده بودم نماز بخونه
چرا ذهنیتم این هست که وقتی کسی پولدار باشه نماز نمی خونه
درسته نماز معیاری برا شناخت ادم ها نیست .اما واقعن پولدار ها انگار نماز میخونند و فقرا دیگه نماز نمیخونند