| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
من چرا رفیق خوب ندارم؟
با هر که صمیمی میشم سرم کلاه میره
مثلن دوست داشتم صمیمی قبلن همه زیر و زی من رو میدونست
کلی رفاقت داشتیم بعد دو سال اینا با بقیه رفته بودیم حرم
داشتیم حرف میزدم دیدم داره به بقیه عکس نشون میده
یه عکس بود که توش حالت مهمونی نامزدی و اینا بود با لباس و آرایش
فهمیدم قبلنا ازدواج کرده بوده و عروس شده بوده
بعد جدا شده و اصلن درباره آین موضوع به روی خودش نیاورده بود و بعد دو سال من رو محرم خودش ندونسته و نگفته بوده .
شک شدم و بهش چیزی نگفتم
اما از بعد اون دیگه باهاش تغییر رفتار دادم تا کلن تموم شد .
همه آدم ها بدونند صادقی باهات دو رنگی می‌کنند
" شماها متوجه منظور من نشدید "
چرا بهار متوجه شدیم
ولی منظورمون اینه که دایره تعریف دوستی
محدود تر از چیزیه که تو انتظار داری
دورنگی اینه که در حضور و در غیاب شخصی
یکسان در موردش حرف نزنیم یا عمل نکنیم
ما متفاوت با تو
معتقدیم دوست
صلاحیت دونستن
همه رازهای زندگی ما رو نداره
همین .
سمیرا توضیح داد که فقط توی ایران این نگرش خاص
به مفهوم دوستی وجود داره و در جاهای دیگر دنیا
همون محدودیتی که ازش یاد کردم
در دوستی آدمها حاکمه .
این محدودیت رو نمیپسندی ؟
این حق رو داری
ولی
اکثر آدمها تمایلی ندارن که بخوان همه رازهای
زندگی شون رو به دوستهاشون بگن
درنتیجه آدمهایی مثل تو چون کمتر می تونن
دوست ایده آل و مورد نظرشون رو پیدا کنن
از دوستی هاشون لذت نمی برند و ناراضی هستند.
بهار ...
فکر نمی کنی اگر ایده یا فکری توسط تعداد زیادی
از مردم یک جامعه پذیرفته و اجرا میشه
شاید اون درست تر و واقع گرایانه تر از
ایده شخصی ما باشه ؟
حتی اگر ایده ما زیباتر ، انسانی تر
یا مفهومی عمیق تر باشه .
یه قاعده کلی هست که می گه
هر چه از ارتفاع بالاتری سقوط کنی
بیشتر آسیب می بینی
و
هر چه توقعت از دیگران بیشتر باشه
کمتر راضی خواهی بود .
چیزی که تو بهش اشاره می کنی
رابطه ای بالاتر از یک دوستیه
و بنظر من
فقط اونو می شه از کسانی انتظار داشت
که زندگی ما به زندگی اونها گره خورده باشه .
توجه کن
می شه انتظار داشت
نه اینکه حتما بهش خواهیم رسید
ولی
اگر قراره بهش برسیم
فقط توی این دسته از آدمها باید دنبالش بگردیم
نه دیگران .
سلام عزیزم
منم با زهرا و مونپارناس موافقم. میدونی این یه پیش فرض توی ایران عخست که دوستی رو این میدونن که همه چیز زندگیت رو به طرف مقابل بگی. درحالیکه دوستی یعنی همدلی، محبت و اینکه بادر کنار هم بودن حالتون خوب بشه. معمولا افراد نیاز دارن که مشکلات و غم و غصه شون رو به دوستشون بگن، بعد چون ممکنه مسائل خصوصی گفته بشه، این انتظار ایجاد میشه که چون من رازهامو گفتم، شما هم باید بگی. یعنی چون من اعتماد کردم و در برابر تو شکننده بودم، تو هم باید بگی، خب این یعنی عدم درک طرف مقابل. دوستی یعنی درک. یه راز من میگم، یه راز تو بگو نیست. به نظرم رازها و مسائل خصوصی در کل پیش خود آدم بمونه بهتره 
وااااای
دیگه ازدواج خیلی خصوصی نیست
پس شما درباره چه چیزایی با دوستاتون حرف می‌زنید.؟
به این کار میکن دو رنگی
یه شوهر چی بوده که دو سه سال رفاقت نذاشته بود من بفهمم
شماها متوجه منظور من نشدید
من هم با زهرا هم عقیده هستم
دوستی این نیست که از کوچکترین جزئیات
زندگی گذشته و حال هم خبر داشته باشین
دوستی اونه که وقتی به کمک نیاز داری کنارت باشه
و تنهات نذاره
وگرنه خیلی ها توی فامیل هستند که از جیک و پیک آدم باخبرن.
میشه بهشون گفت دوست ؟
مسلما نه
خیلی هاشون بدبین و حسودند
فقط چون فامیل هستند از همه چیز آدم مطلع هستند.
با کمال احترام حرفتون رو قبول ندارم.
البته شاید شما متوجه حرف من نشدید
من بیشتر بحث صداقت رو میگم
آدم باید وقتی رفیق و همسفره یکی میشه
صادقانه جلو بیاد
نگفتن این مسایل پنهان کاری نیست . دوست واقعی این نیست که همه چی آدمو بدونه ، یه مسایلی توی زندگی هست که آبروی آدماس و نباید گفته بشه . حتی اگر ۵۰ سال از دوستی بگذره .
سلام
معمولا اینجور مسائل رو به هیچکس نمیگن، اون یکی ها حتما یجوری خبردار شدن قبلا. دوست بودن به این معنی نیست که زیر و بم زندگی رو حتما باید بگی، البته این نظر بنده ست 
اول دوران دوستی حرفت رو قبول میکنم امت وقتی دو سه سال میگذره و دیگه پنهان کاری معنی نمیده