یه باران ملسی اومده که حد نداره ..با اینکه توی خونه هستم اما همین صداش برام لذت بخش هست.
من ادم دعوایی نیستم اما خب نمیدونم مردم از چه زاویه بهم نگاه میکنند
و سرم رو کلاه میزارند و فک میکنند نمیفهمم.
مثلن خواهرم خودش و شوهرش و بچه هاش تلفن همراه دارند خونه تلفن دارند
اما هرگز با من زنگ نمیزنه حالم رو بپرسه .
و من همیشه بهش رنگ زدم
امروز بهش گفتم اعتقاد داری دوستی باید دو طرفه باشه
گفت آره
گفتم اخرین باری کا بهم زنگ زدی کی بوده؟
فکر کرد یادش نیامد چون خیلی وقت اونم نمیدونم حتما کار داشته تماس گرفته دیگه تماس برای احوال پرسی نگرفته
گفت وااااا خب من شارژ ندارم
گفتم خب منم تلفنم که به مخابرات وصل نیست منم شارژ ندارم .
تو این سختی شارژ میخرم بهتون زنگ میزنم اما شماها اصلن انگار نه انگار چطور پول شما ارزش داره
برا ما بی ارزشه ؟
همه کاری میکنی همه خرجی میکنی موقع زنگ زدن به من گرونی هست .
تازه اصلن وضع مالی بد نیست.
این نشون دهنده اینه که ارزشی برا من قایل نیستن
و گرنه پنجهزار شارژ دیگه گرونی و اینا نداره
اونقدر پرو
گفت ..توقعی نباش
گفتم آره حرف حق میزنی اینکه یه زنگ بزنی به من توقع خیلی بالایی هست
از این به بعد هم همه چی برابر
خواستی تماس بگیر
شارژ هم حیفت اومد خرج من کنی اشکالی نداره
منم دیگه مثل تو میشم
اونقدر پرو هست که مطمئنم تماس نمیگیره
چون خودشون رو خیلی بالا میدونند
بقیه رو کلفت و نوکر خودشون میدونند
هر که هم به تور ما میافته ما رو کلفت خودش میدونه و خودش رو آدم حساب میکنه .
ی