هزار

از این با بعد یادداشت هام رو به شماره مینویسم که بعدن ببینم چقدر روزمرگی نوشتم.

امروز هم مثل همیشه روحم در تلاطم بود .

دیدم شاهین نیکو فوت شده .گریه نکردم اما خیلی خیلی ناراحتش شدم

یعنی وقتی میدیدمش  تو اینستا فقط به این نکته میرسیدم که زندگی یه لحظه هست جوون خوش تیپ سالم خوش اخلاق در یه لحظه زندگیت داغون بشه و مسیر زندگیت بیفته به بیماری 

خدا منو ببخشه  که دیگه کسی رو قضاوت نکنم 

هر چی با خودم میگم بیخیال مشکلت بشو زندگیت رو بکن 

حسرت بچه نکش 

متاسفانه یه روز خوبم 

اما فرداش یادم میره و مجدد که یادم میاد قلبم از حلقم میزنه بیرون و چشام اشکی میشه 

این بازی فکری هست که روانم باهام میکنه 

بدون بچه 

مسافرت بهم خوش نمیگذره

مهمونی ها 

گردش ها 

غذا خوردن ها

آشپزی کردن ها

و اینکه میبینم دیگه داره واقعن دیر هم میشه بیشتر ناراحت میشم .

حسودم ..به هر کاری دست میزنم درست نمیشم ...

اراده م ضعیفه ...زود گول میخورم ..

به اندازه موهای سرم همه خرم کردن 

به همه سواری دادم اما هیچ کس تو سختی ها کنارم نبود 

همین الانم نیس کسی 

میدونم تا به خودشناسی نرسم 

تا فهمم و عقلم کار نیفته هیچ چیزی تو زندگی من درست نمیشه .